Literaire Salon: Nescio
Stadsdichters Jeroen van Leeuwen en Ellis van Atten lieten zich voor de Literaire Salon van 4 februari 2018 in het Zaantheater inspireren door het werk van schrijver Nescio met een knipoog naar vogelschilder Rein Stuurman. En met geluidjes.
Zijn leven een gedicht
Dralende dolende dromer in driedelig grijs
draait kaarten op kantoor, verhaspelt teksten
stuurt, schuurt en verwoordt natuur tussen grauw en groen
De zin van korte zinnen in spreektaal geschetst
Gedragen wintervacht op volle waarde ingeschat
Nadat de auteur bevroor, verloren lezers het vlies
Kijken van Muiden naar Ransdorp en terug
onder schitterende teere lucht
het ware leven
Zien is kennen
Oosterse oktobermaan schijnt door nevel in India
over brede wegen en vele bomen. In gebroken tijdsloten
springen met polsstok over sloten. Het stroomt vanzelf
opgelost in wind naar gelinieerde velden met woorden
Overdraagbaar beeld zet tijd stil in kwajongensdromen
Verlangen naar vrij vrolijk zonder fronsrimpels
in lichtmetaal kraakwater. Muggen dansen in de zon
Gevallen bladeren composteren en conserveren
het jongetje onder een steen
Zien is kennen
Verbazing in verhalen van vogelvrije fantasie. Pionier
over een schaakbord zonder hokjesgeest
Hemelbestormer, wereldwandelaar door het wijde veld
De dieren menselijk in dit kleverige leefgebied waar
steden opdoemen. Ze fokken maar raak!
Het bijgeloof van reisgenoten vluchtig in rook opgegaan.
De laatste ademtocht van tollende toeschouwers
Afstandelijk onbeschreven zachtmoedigheid
Is een dagboek gemeenschappelijk grondbezit?
Ik weet alles
Ik weet het niet
Zien is kennen
Dichtertje worden en dan hard vallen in titanenstrijd aan
tafel gedekt door den Uitvreter. Herkauwde frases verlegd
Geef hem geen vinger is een vuistregel. Huisregel:
Krakende karigheid bij het krieken van de dag
Bescheiden boekhouding bijhouden van het Nederlandse landschap
Hersenspinsels in papieren muren opgesloten
Als dit geheim verraden wordt, ligt het karakter bloot
Analogieën gestolen. Schoonheid zichtbaar
Wij nemen zijn hand
Is zien kennen?
Zijn leven een gedicht
Ik ben een terugkijker
Wie geeft antwoord op de laatste vragen?
Ik weet het niet
Schrijft u over mij maar weinig tot niets
Zaanse dichters dromen over feest
Tijdens het evenement ‘Dromen over feest’ in Zaandijk op 17 december 2017 betraden vijf dichters een bijzonder podium: het Honig Breethuis aan de Lagedijk. Het pand, de bewoners en hun bijdrage aan de papierhandel leverden inspiratie voor een aantal gedichten. Door op de namen van de dichters te klikken, kunt u hun gedichten nalezen!
Kees Jan Sierhuis memoreerde dat de onafhankelijksverklaring van de Verenigde Staten op Zaans papier geschreven is. Thijs de Lange kroop in de huid van de papierfabrikant, Margriet Dijkstra waande zich een bewoonster, Roselien Brondy stelde vragen bij de verdrinkingsdood van Aagje en Ellis van Atten droomde van een jurk in Zaans zachtblauw.
De dichters genoten van een steeds wisselend publiek in de Blauwe kamer met uitzicht op de Zaan en werden zelfs versterkt door Pier van Leeuwen, die de collectie beheert.
Een droomjurk
Ter gelegenheid van ‘Dromen over feest’ in het Honig Breethuis op 17 december 2017
Ik droom een jurk van glanzend satijn
met geborduurde bloemen in duizend kleuren
Ik droom kant en parels in mijn opgestoken haren
Ik droom een paleis. Ik droom een tentjacht
Laat de boeierknecht me varen langs
de dansende lichtjes op de Zaan
Ik droom muziek, antiek en fijnbesnaard
Ik droom een feest in Zaans zachtblauw
Kleur het verleden mooier dan vandaag
Maar de fijne kraag verstijft het beeld
van rijkdom in een keurslijf
door veters getailleerd
Gestreken plooien in de rokken snijden
de weg af van een freule die afgepast
haar dans stampt door de porseleinkast
Onder het tapijt zijn sporen geveegd van
vergeten knikkers van kinderen
die buiten het gareel willen stuiteren
en om het papier trekken verwachtingen
de riempakken strak
Vrijheid achter fantasierijke schilderingen geplakt
Ze droomt een jurk van rekbare zachte stoffen
met frisse kleuren losjes over het hoofd aangetrokken
Ze droomt wind door haar haren. Meegolvend over
de baren, waar zij aan het roer de koers bepaalt
Ze droomt een huis om vrij in te bewegen
een bed waarin ze languit kan zweven
Ze droomt muziek zonder partituren
Ze droomt een feest in Zaans zachtblauw
Fabrikeurt de toekomst mooier dan vandaag
Zonder me te snijden aan de scherpe randen
verpak ik mijn dromen in velijnpapier
Vier zonder storende verwachtingspatronen
een Zaans zachtblauw feest
Zoals het vroeger is geweest
Ter gelegenheid van ‘Dromen over feest’ in het Honig Breethuis op 17 december 2017
Aagje
Ter gelegenheid van ‘Dromen over feest’ in het Honig Breethuis te Zaandijk op 17 december 2017
Honig Breet
Ter gelegenheid van ‘Dromen over feest’ in het Honig Breethuis te Zaandijk op 17 december 2017
Stelt u zich eens voor
U leefde rond de negentiende eeuw
En u was papierfabrikant
U had een rijk leven
U had verschillende panden
Een park in uw bezit
Daarop ook een deftige
En welgeconserveerde inboedel
Waaronder een staand horloge
Van bijzonder schoonen vorm
Met speelwerk
Maar ook het toilet in huis
Mocht er zijn
Stelt u zich dat eens voor
Afijn, uw leven was
Niet enkel pais en vree
Uw vrouw had een aantal miskramen
Uw dochter verdronk
En uw zonen overleefden ook
Een aantal kinderen
Maar dan ging u op vakantie in Duitsland
Of u verzamelde Chinees porselein
Ondertussen
Werd uw papier gebruikt door Napoleon
En stond u midden in het industriële
Centrum van de wereld
Het succesvolle bedrijf ging
Van generatie op generatie
Werd opgesplitst, van naam veranderd
Tot uw zoon het in handen kreeg
Hij ging niet mee met de ontwikkeling
Van de stoommolens
Concurrent Van Gelder
Ging er met de winst vandoor
Einde verhaal
Dit huis ademt geschiedenis
Van mooie en mindere momenten
– Hier is vast ook gedroomd over feest –
Een gedicht is te kort
Om dat allemaal te beschrijven
De muren weten alles
De mens kent slechts een deel