Joseph Klein, Amsterdammer in Krommenie, schrijft sinds 1986 poëzie. Zijn gedichten hebben vaak betrekking op zowel een surrealistische als de sociaal-maatschappelijke wereld. Zijn poëzie is kernachtig tot liederlijk, klein maar met uitstraling. Hij gaf een paar bundels uit in eigen beheer, waaronder ‘Waar bomen ontspruiten ontstaan wortels’ en ‘Stil glinsterend water’.

Winter in Zaanstad

Wind, regen, stengels bewegen
een laatste rode roos bloeit nog even
speelbal van onbeheersbare wind 
binnentuin, wordt door bladeren omgeven
kleurenpalet, dromen de bomen in Krommenie?
bijna einde van het van jaar, natuur in winterslaap
ook de laatste rode bloem dwarrelt uit elkaar
alleen de allersterkste laten volgend
jaar nieuwe bloemen

(c) Joseph Klein

2017-09-12T19:12:11+00:00 Gedichten Joseph Klein|