Zaans groen
Voor de literaire salon van Mens durf te lezen mocht ik mij laten inspireren door ‘Zaans Groen’, een literair tijdschrift dat tijdens de tweede wereld werd uitgegeven door Klaas Woudt. Zijn zus Mart, was één van de vele bijdragers. Zij schreef prachtige gedichten waardoor je even kunt ontsnappen aan de rauwheid. Zij was mijn inspiratiebron voor dit gedicht.
Mart Woudt in de polder
Op de landen een wazig dauw. In de lucht
koepelen donkere wolken. Het land, ons land
Geen toevluchtsoord, geen blauw. Het huis, ons thuis
Karkas zonder huid. Het hart, ons hart
Bloot. Grauw
De wind slaat koude lappen in haar gezicht
Kaakklem, opgetrokken schouders en gewicht
op de trappers. Strakgespannen ketting laat
knauwende tanden los. Gebroken verzet
tegen clandestiene belettrie
Zij schrijft onze brand die zuurstofloos woedt
Blaast woorden in een ballon en geeft ze
lucht. Trekt de mondhoeken strak en
laat zinnen gillend ontsnappen
uit dit mijnenveld
Onder druk van rollende persen schrijft ze
een ultiem protest tegen niet voelen
Kruipt onder een deken van Zaans groen
naast kasplantjes van vergeten fatsoen
De kwetsbaarheid van debutanten,
natte inkt die niet droogt, drukt
etterende puisten uit de polder
De bast kraakt, hout breekt, hars kleeft
Op braakliggende landen valt warme regen
Het is nog vroeg vanmorgen
Op de landen een on-hollands licht
In de blauwe lucht de eerste leeuwerik
Tussen de bomen zilveren slingers
en de treurwilg veegt zijn tranen
Het blijft vroeg vanmorgen
als we haar horen zingen
in ons polderland
©Ellis van Atten, 2019
Zaanse dichters in zicht tijdens de landelijke poezieweek
De landelijke poezieweek van 31 januari tot 6 februari is de week dat Zaanse gedichten zichtbaar en hoorbaar zijn. Stadsdichter Ellis van Atten, de nieuwe stichting ZPINK – beweging voor woordkunst en al die Zaanse dichters maken dat mogelijk. Wat er te zien en te doen is op een rijtje!
- Elke dag van 31 januari tot en met 6 februari tussen 12:00 en 12:30 een Zaanse dichter op Zaanradio
- Gemeente Zaanstad geven Zaanse dichters plek op het informatiescherm in de centrale hal. Elke dag van 31 januari tot en met 6 februari zijn er Zaanse gedichten te lezen.
- Op 2 februari zijn er op drie plekken dichters aanwezig. Om 11:00 bij boekhandel Stumpel, 13:30 bij De Bieb Zaandam en om 15:30 bij Bruna, Damstraat Zaandam.
Meer informatie is te vinden op de facebookpagina van Stadsdichter075
Dichter en Schulddienstverlener Klaas
Naast dichter kennen we Klaas Wezel als een man die met beide benen in de maatschappij staat. Als vrijwilliger in de schulddienstverlening ziet hij de problemen van dichtbij en giet die in begrijpelijke taal. Op rijm, dat ook nog!
Hulp helpt
Kom maar uit die schulp
nodig is echte hulp
neem stappen met stoute schoenen
van stappen komen kampioenen
dat zijn overwinnaars van schulden
gescheiden, gekleurd, dakloos
als kinderloos
maar in blijde verwachting
na vreselijke verachting
onvoldoende zicht op zaken
makkelijk in problemen raken
soms zelfs opgelicht
gek van geldgebrek
van de dam is het hek
roodstand
verlopen creditcard
voedsel van de voedselbank
ongeopende enveloppen
deurwaarders bonzen
op de deur
van alle gedachte geldslonzen
incasso, afsluiting, ontruiming
lijken dagelijkse terreur
van alles door elkaar
raak je murw
en er helemaal mee klaar
alles lijkt pulp
chaos vraagt om hulp
als roepende in de woestijn
maar het is er druk
en men schreeuwt om
aandacht en daadkracht en
een beroepskracht
van de hulpverlening
en een beetje geluk
kun je niet rondkomen
weet dat wij je tegemoetkomen
al stink je van de stank
al drink je van de drank
kom maar en spreek
er volgt geen gezeur of preek
kom maar voor een praatje
niemand slaat je
als hulpverlener op de fiets
door weer en wind
dat geeft niets
naar het Gegevensverzamelgesprek
voor hulp aan mensen met Chronischgeldgebrek
ikzelf zweet er
als ik aangekomen ben na tien kilometer
druppels op het schuldhulpformulier
naast de opgedroogde tranen van cliënt
die blij is dat je er bent
omdat je helpt
en het bloeden een beetje stelpt
Schulddienstverlening
Beslist niet overbodig
Broodnodig
Klaas H. Wezel
Vrijwilliger
Kinderzwerfboeken in Poelenburg
Boeken kun je prima delen! In Poelenburg werd de komst van vier nieuwe kinderzwerfboekstations gevierd met een officieel openingsfeest. Een wethouder, kinderen, een goochelaar en heel veel boeken. Stadsdichter Ellis van Atten mocht er een gedicht bij schrijven en laten horen. In de Zaankanter een mooi verslag, hieronder het complete gedicht.
Zwervende boeken
Er zijn zwervers op dit station
met dikke jassen van gekleurd karton
Ze zijn dik, dun, nieuw en soms tot op de draad versleten
met gevouwen bladzijden, krassen en gescheurde regels
Er zijn zwervers op reis door Nederland
Ze gaan van hand tot hand tot hand tot hand
naar huizen, scholen, dorpen en steden
en ook in Poelenburg zijn ze neergestreken
Heb jij ze al gezien? Heb jij ze al gelezen?
Er zijn zwervers met alleen maar woorden
Er zijn zwervers met heel veel plaatjes
en er zijn zwervers met allebei
Het zijn allemaal zwervers met mooie verhalen
met ernstige, vrolijke, grappige praatjes
Ze zijn soms verdrietig en dan weer helemaal blij
Net zoals mensen en net zoals jij
Als je een zwerver meeneemt in jouw hand
en je gaat lezen, kom je thuis in een ander land
waar echt alles kan
Vaar op een wolk, vind een brief in een fles
Klim in een boom tot aan de sterren. Neem hapjes van de maan
Word zelf een prinses. Dans met banaan. Wilde dieren praten
Een auto met benen. Een vis die kan vliegen
Een gevecht met gevaarlijke piraten
In boeken kan alles, echt alles bestaan
Jouw gekste dromen lijken dan even
ECHT waar!
De zwerver – of zeg maar: het zwervende boek –
kan bij jou blijven wonen of verstoffen in een hoek
of kan verhuizen naar een leesgierige buur
en jij kunt op dit station weer op zoek
naar een nieuw leesavontuur
©Ellis van Atten, stadsdichter075
Stadsdichter en Sinterklaas
Stadsdichter Ellis van Atten viert geen Sinterklaas. Te druk met het schrijven van Sinterklaasgedichten! Zoet voor het programmaboekje van Sintstad bij de landelijke intocht van Sinterklaas. En een traditioneel gedicht als toeschouwer van hopeloze discussies over tradities. Tradities, die wat haar betreft niet vaak genoeg kunnen veranderen.
Traditioneel Sinterklaasgedicht
Piet verbijt zijn tranen, koukleumend op de boot
onder de mantel van Sint verborgen. Windvrij droog
Zijn ogen, zijn zwarte masker geheel intact
De klemoorring afgezakt, ontbloot de lel. Roze babyhuid!
Bruine stijle haren piepen onder de zwarte krullen uit
En de kinderen met scherpe ogen en een scherpere stem
herkennen zijn gympen (als die van hun grote neef)
Hij begraaft zijn ware gezicht in grappen en grollen
Traditie slaat een grauwe mantel om hem heen
Troebel zijn ogen, blind voor wat kinderen al hebben ontdekt
Achter ieder opgetrokken masker schuilt een kleurrijk mens
die wil worden gezien en niet wil worden gekwetst
De kinderen met scherpe ogen en een scherpere stem
snijden de verpakking door en gooien het ver weg
Zonder balast en met neef Piet op nieuwe schoenen
gooien ze de koppen in de wind en varen ze
vliegensvlug naar een feest van vriendschap en
o ja
Sint, wie was dat ook alweer?
©Ellis van Atten
Stadsdichter 075
En of Hans de Roo in Heerhugowaard was!
Dichter Hans de Roo gaat op stap met zijn gedichten. Op 3 november was hij te gast in de bibliotheek in Heerhugowaard bij Schrijvenswaard. Naar hem kijken en luisteren kan via deze link.
En rustig meelezen kan ook!
EN OF
Niets is wat het schijnt
maar ik bén als ik schrijf
door kolfjes van mijn hand
en nog voor de eerste koffie
lees ik trouw de krant.
Vergeleken met een Kant of Hegel
is mijn brein van post de zegel,
ben ik de arme monnik aan het werk
gestempeld door het ik-tijdperk.
In vijfkwartsmaat des monds getikt
dat niets is wat het lijkt
en schijn de moeder van beweging is
op het verkeerde been.
Kijk maar hoe een boerenzwaluw
op zijn muggenjacht zigzag
door de ruimte schiet als Arjen Robben,
in je blikveld of net weer niet,
Of zie hoe een opgejaagde gazel
in stofwolken opstuift voor de sluipleeuw
en in gehoekte springloop nog versnelt
waarna de leeuw afhaakt, uitgeteld.
Als elke seconde telt,
belt een dolfijn 112
luchtbellen uit een stille oceaan.
Een traan vliedt in de overloop.
Men is er even niet.
Wat weg is,
is ooit gezien.