Stadsdichter en Sinterklaas
Stadsdichter Ellis van Atten viert geen Sinterklaas. Te druk met het schrijven van Sinterklaasgedichten! Zoet voor het programmaboekje van Sintstad bij de landelijke intocht van Sinterklaas. En een traditioneel gedicht als toeschouwer van hopeloze discussies over tradities. Tradities, die wat haar betreft niet vaak genoeg kunnen veranderen.
Traditioneel Sinterklaasgedicht
Piet verbijt zijn tranen, koukleumend op de boot
onder de mantel van Sint verborgen. Windvrij droog
Zijn ogen, zijn zwarte masker geheel intact
De klemoorring afgezakt, ontbloot de lel. Roze babyhuid!
Bruine stijle haren piepen onder de zwarte krullen uit
En de kinderen met scherpe ogen en een scherpere stem
herkennen zijn gympen (als die van hun grote neef)
Hij begraaft zijn ware gezicht in grappen en grollen
Traditie slaat een grauwe mantel om hem heen
Troebel zijn ogen, blind voor wat kinderen al hebben ontdekt
Achter ieder opgetrokken masker schuilt een kleurrijk mens
die wil worden gezien en niet wil worden gekwetst
De kinderen met scherpe ogen en een scherpere stem
snijden de verpakking door en gooien het ver weg
Zonder balast en met neef Piet op nieuwe schoenen
gooien ze de koppen in de wind en varen ze
vliegensvlug naar een feest van vriendschap en
o ja
Sint, wie was dat ook alweer?
©Ellis van Atten
Stadsdichter 075
En of Hans de Roo in Heerhugowaard was!
Dichter Hans de Roo gaat op stap met zijn gedichten. Op 3 november was hij te gast in de bibliotheek in Heerhugowaard bij Schrijvenswaard. Naar hem kijken en luisteren kan via deze link.
En rustig meelezen kan ook!
EN OF
Niets is wat het schijnt
maar ik bén als ik schrijf
door kolfjes van mijn hand
en nog voor de eerste koffie
lees ik trouw de krant.
Vergeleken met een Kant of Hegel
is mijn brein van post de zegel,
ben ik de arme monnik aan het werk
gestempeld door het ik-tijdperk.
In vijfkwartsmaat des monds getikt
dat niets is wat het lijkt
en schijn de moeder van beweging is
op het verkeerde been.
Kijk maar hoe een boerenzwaluw
op zijn muggenjacht zigzag
door de ruimte schiet als Arjen Robben,
in je blikveld of net weer niet,
Of zie hoe een opgejaagde gazel
in stofwolken opstuift voor de sluipleeuw
en in gehoekte springloop nog versnelt
waarna de leeuw afhaakt, uitgeteld.
Als elke seconde telt,
belt een dolfijn 112
luchtbellen uit een stille oceaan.
Een traan vliedt in de overloop.
Men is er even niet.
Wat weg is,
is ooit gezien.
Joke Kaviaar & Peter Storm: Zingende rebellen
Met Peter Storm vormt dichteres Joke Kaviaar het duo ‘Your local pirates’. Ze zingen en maken muziek, akoestische liedjes met gitaar en stem. Je kunt ze tegenkomen op demonstraties, alternatieve festivals en waar ze zichzelf maar uitgenodigd weten te krijgen om de atmosfeer nog opstandiger te maken dan die al is. Veel van hun songs zijn geschreven door één van hen of door hen beiden, maar ze doen ook liedjes die ze mooi vinden en die door andere artiesten geschapen zijn. Ze zijn te vinden op hun facebookpagina en zeer benaderbaar. Hier één van de teksten:
Laat ze zelf vertrekken!
Wat zijn dat voor een mensen
in dit Hollandse moeras?
Met hun wetten en hun grenzen
om hun veels te groene gras
Ze kennen geen ellende
want ellende, dat zijn zij
Voor wie vlucht en aan komt rennen
maken zij geen plekkie vrij!
Laat ze zelf vertrekken – die de mensenrechten schenden
Laat ze zelf verrekken – met de hele bak ellende
Ja, ze weten toch zo goed
hoe een bange arme donder
dit land verlaten moet
voor hun eigen wereld orde
Rot maar op, ga maar retour,
anders sluiten we je op
want we geven echt geen moer
om je, we geven je wèl een schop!
Laat ze zelf vertrekken – die de mensenrechten schenden
Laat ze zelf verrekken – met de hele bak ellende
En wat is nou die moraal
waarmee ministers leuren?
Het is voor ons allemaal
Nou, dat is me toch terreur, hè?
Dus wij roepen ‘Laat ze blijven!’
want we zijn het meer dan zat
Ondervind maar aan den lijve
Zo een trap onder je gat!
Laat ze zelf vertrekken – die de mensenrechten schenden
Laat ze zelf verrekken – met de hele bak ellende
1ste klas cultuur
Een ei is geklutst vlug ondersteboven
ingepakt en teruggelegd naast een gracht
het broeden kan weer beginnen
een nest vol toekomstbloemen
Verlichting in groen plastic verpakt
Nieuwe ronde, nieuwe kansen?
Onontgonnen grond aan het volk
Teruggegeven luchtkastelen
De nieuwe dienstregeling gaat vandaag in
nu het massieve monster is gebroken
Niet rechtsgeldige verdoving werkt averechts
Een fraai verhaal op sterk water gezet
Een kloppende kater geeft zich over
Gewonnen met Zaanse tongval
Bij de onbewaakte spoorwegovergang
fluit een slapende conducteur de stad wakker
Dansen in de open lucht
Ondertussen:
Tussen clusterbommen op kromme assen
en hippe Hembrugyuppen kan deze stoptrein
weer gaan rijden langs de golfslag van de Zaan
Samenscholing beloond met mooie cijfers
Reizen richting een open einde
©Ellis van Atten & Jeroen van Leeuwen
Leefhonger
Voor de Samenloop voor Hoop Zaanstad 2018, een sponsorestafette voor het KWF , schreven de stadsdichters….
Leefhonger
Wandelen tussen bomen
Blote voeten in het natte gras
kopjes van madeliefjes in het groen
zonneglans van boterbloemen
vlinders vliegen vluchtig
klaprozen zweven licht
op dunne stelen
kwetsbare kracht kriebelt
tussen de tenen
Leefhonger
Schoonzwemmen
Dagenlang brood smeren
Samen spekkoek eten
Laaghangende takken slaan
in het gezicht na een zware regenbui
Het pad versmalt, spinnenwebdraden
doorkruisen dwarsverbanden
wortels ontbloot. een tandhals
Sparren op zandgronden
Wandelen tussen bomen
Blote voeten in het geplette gras
struikelen over stronken
landen hard in kuilen vol onkruid
Netelige brand slaat de klauwen uit
Distels steken tussen de tenen
Gevangen tussen twee vuren
verschroeide binnenhuid
Verstoring opgebouwd door
krachtige groeiexplosie
Zonzoekers raken de bodem, vinden
wortels in ondergrondse waterstromen
boren bronnen aan, bouwen kastelen
van stapelstenen met trappen
naar daar
Waar de zon
Waar de regen
Waar de maan
Waar schitterende sterren
het donker snijden in dit bos
waar wij hand in hand wandelen
Madeliefjes, boterbloemen, klaprozen
bladeren aan bloeiende bomen
warmwaterval
Blote voeten in het jonge gras
Tussen de tenen kriebelt het
Hoop
Ellis van Atten & Jeroen van Leeuwen
Jonge dichters in Zaanstad
De Zaanse Jongeren Poëzie Wedstrijd 2018 werd op 10 juni afgesloten met een finale tijdens het Jongeren Theater Festival JOteVAL in het Zaantheater. Drie finalisten Noa Pijpker (15), Sophie Waij (18) en Nika Drion (17) lieten prachtige poëzie horen. Nika Drion ging naar huis met de eerste prijs.
Tijdens een intieme bijeenkomst, gepresenteerd door stadsdichter Jeroen van Leeuwen, droegen de drie dichteressen hun gedichten voor publiek. En voor de jury bestaande uit twee leden van de Zaanse Dichterskring Vera Jongejan (kunstenares en dichteres) en Thijs de Lange (student en dichter). Het derde jurylid was Daan Uttien (edelsmid en alleskunner) van Fluxlab. De jury was zeer te spreken over de kwaliteit van de gedichten, de presentatie en de eigenheid van de drie dichteressen. Noa maakte indruk met haar gedicht ‘de Roos’, gevoelig en mooi voorgedragen. De gedichten van Sophie werden overtuigend gebracht met een goede heldere presentatie. Nika maakte indruk met de combinatie van serieuze, gevoelige onderwerpen en leuke vondsten, zoals een ‘anti-liefde pil’. Daarmee kwam zij op de eerste plaats.
De bedenktijd van de jury werd muzikaal ingevuld door een solo-optreden van Thomas Bons (16). Hij liet zelfgeschreven songs horen en begeleidde zichzelf op piano en gitaar. Op het St. Michaëlcollege is hij regelmatig op het podium te vinden in bandformatie.
De organisatie was in handen van stadsdichters Ellis van Atten en Jeroen van Leeuwen i.s.m. de Zaanse Dichterskring en Fluxus. Verder werd deze finale mogelijk gemaakt door Iktoon de Zaanstreek, Bruna Zaandam en boekhandel Stumpel in Krommenie.
