Home 2017-09-17T14:28:04+00:00
Loading...

Dichter en Schulddienstverlener Klaas

Naast dichter kennen we Klaas Wezel als een man die met beide benen in de maatschappij staat. Als vrijwilliger in de schulddienstverlening ziet hij de problemen van dichtbij en giet die in begrijpelijke taal. Op rijm, dat ook nog!

Hulp helpt

Kom maar uit die schulp
nodig is echte hulp
neem stappen met stoute schoenen
van stappen komen kampioenen
dat zijn overwinnaars van schulden

gescheiden, gekleurd, dakloos
als kinderloos
maar in blijde verwachting
na vreselijke verachting
onvoldoende zicht op zaken
makkelijk in problemen raken
soms zelfs opgelicht

gek van geldgebrek
van de dam is het hek
roodstand
verlopen creditcard
voedsel van de voedselbank

ongeopende enveloppen
deurwaarders bonzen
op de deur
van alle gedachte geldslonzen
incasso, afsluiting, ontruiming
lijken dagelijkse terreur

van alles door elkaar
raak je murw
en er helemaal mee klaar
alles lijkt pulp
chaos vraagt om hulp

als roepende in de woestijn
maar het is er druk
en men schreeuwt om
aandacht en daadkracht en
een beroepskracht
van de hulpverlening
en een beetje geluk

kun je niet rondkomen
weet dat wij je tegemoetkomen
al stink je van de stank
al drink je van de drank
kom maar en spreek
er volgt geen gezeur of preek
kom maar voor een praatje
niemand slaat je

als hulpverlener op de fiets
door weer en wind
dat geeft niets
naar het Gegevensverzamelgesprek
voor hulp aan mensen met Chronischgeldgebrek

ikzelf zweet er
als ik aangekomen ben na tien kilometer
druppels op het schuldhulpformulier
naast de opgedroogde tranen van cliënt
die blij is dat je er bent
omdat je helpt
en het bloeden een beetje stelpt

Schulddienstverlening
Beslist niet overbodig
Broodnodig

Klaas H. Wezel
Vrijwilliger

Gedichten Klaas H. Wezel|

Kinderzwerfboeken in Poelenburg

Boeken kun je prima delen! In Poelenburg werd de komst van vier nieuwe kinderzwerfboekstations gevierd met een officieel openingsfeest. Een wethouder, kinderen, een goochelaar en heel veel boeken. Stadsdichter Ellis van Atten mocht er een gedicht bij schrijven en laten horen. In de Zaankanter een mooi verslag, hieronder het complete gedicht.

 

Zwervende boeken

Er zijn zwervers op dit station
met dikke jassen van gekleurd karton
Ze zijn dik, dun, nieuw en soms tot op de draad versleten
met gevouwen bladzijden, krassen en gescheurde regels

Er zijn zwervers op reis door Nederland
Ze gaan van hand tot hand tot hand tot hand
naar huizen, scholen, dorpen en steden
en ook in Poelenburg zijn ze neergestreken

Heb jij ze al gezien? Heb jij ze al gelezen?

Er zijn zwervers met alleen maar woorden
Er zijn zwervers met heel veel plaatjes
en er zijn zwervers met allebei

Het zijn allemaal zwervers met mooie verhalen
met ernstige, vrolijke, grappige praatjes
Ze zijn soms verdrietig en dan weer  helemaal blij
Net zoals mensen en net zoals jij

Als je een zwerver meeneemt in jouw hand
en je gaat lezen, kom je thuis in een ander land
waar echt alles kan

Vaar op een wolk, vind een brief in een fles
Klim in een boom tot aan de sterren. Neem hapjes van de maan
Word zelf een prinses. Dans met banaan. Wilde dieren praten
Een auto met benen. Een vis die kan vliegen
Een gevecht met gevaarlijke piraten

In boeken kan alles, echt alles bestaan
Jouw gekste dromen lijken dan even
ECHT waar!

De zwerver – of zeg maar: het zwervende boek –
kan bij jou blijven wonen of verstoffen in een hoek
of kan verhuizen naar een leesgierige buur
en jij kunt op dit station weer op zoek
naar een nieuw leesavontuur

©Ellis van Atten, stadsdichter075

 

Stadsdichter en Sinterklaas

Stadsdichter Ellis van Atten viert geen Sinterklaas. Te druk met het schrijven van Sinterklaasgedichten! Zoet voor het programmaboekje van Sintstad bij de landelijke intocht van Sinterklaas. En een traditioneel gedicht als toeschouwer van hopeloze discussies over tradities. Tradities, die wat haar betreft niet vaak genoeg kunnen veranderen.

 

Traditioneel Sinterklaasgedicht

 

Piet verbijt zijn tranen, koukleumend op de boot

onder de mantel van Sint verborgen. Windvrij droog

Zijn ogen, zijn zwarte masker geheel intact

De klemoorring afgezakt, ontbloot de lel. Roze babyhuid!

Bruine stijle haren piepen onder de zwarte krullen uit

En de kinderen met scherpe ogen en een scherpere stem

herkennen zijn gympen (als die van hun grote neef)

 

Hij begraaft zijn ware gezicht in grappen en grollen

Traditie slaat een grauwe mantel om hem heen

Troebel zijn ogen, blind voor wat kinderen al hebben ontdekt

Achter ieder opgetrokken masker schuilt een kleurrijk mens

die wil worden gezien en niet wil worden gekwetst

De kinderen met scherpe ogen en een scherpere stem

snijden de verpakking door en gooien het ver weg

 

Zonder balast en met neef Piet op nieuwe schoenen

gooien ze de koppen in de wind en varen ze

vliegensvlug naar een feest van vriendschap en

 

o ja

 

Sint, wie was dat ook alweer?

 

©Ellis van Atten

Stadsdichter 075

 

En of Hans de Roo in Heerhugowaard was!

Dichter Hans de Roo gaat op stap met zijn gedichten. Op 3 november was hij te gast in de bibliotheek in Heerhugowaard bij Schrijvenswaard. Naar hem kijken en luisteren kan via deze link.

En rustig meelezen kan ook!

EN OF

Niets is wat het schijnt
maar ik bén als ik schrijf
door kolfjes van mijn hand

en nog voor de eerste koffie
lees ik trouw de krant.

Vergeleken met een Kant of Hegel
is mijn brein van post de zegel,
ben ik de arme monnik aan het werk
gestempeld door het ik-tijdperk.

In vijfkwartsmaat des monds getikt
dat niets is wat het lijkt
en schijn de moeder van beweging is
op het verkeerde been.

Kijk maar hoe een boerenzwaluw
op zijn muggenjacht zigzag
door de ruimte schiet als Arjen Robben,
in je blikveld of net weer niet,

Of zie hoe een opgejaagde gazel
in stofwolken opstuift voor de sluipleeuw
en in gehoekte springloop nog versnelt
waarna de leeuw afhaakt, uitgeteld.

Als elke seconde telt,
belt een dolfijn 112
luchtbellen uit een stille oceaan.

Een traan vliedt in de overloop.
Men is er even niet.

Wat weg is,
is ooit gezien.

 

 

 

Gedichten Hans de Roo|

Joke Kaviaar & Peter Storm: Zingende rebellen

Met Peter Storm vormt dichteres Joke Kaviaar het duo ‘Your local pirates’. Ze zingen en maken muziek, akoestische liedjes met gitaar en stem. Je kunt ze tegenkomen op demonstraties, alternatieve festivals en waar ze zichzelf maar uitgenodigd weten te krijgen om de atmosfeer nog opstandiger te maken dan die al is. Veel van hun songs zijn geschreven door één van hen of door hen beiden, maar ze doen ook liedjes die ze mooi vinden en die door andere artiesten geschapen zijn. Ze zijn te vinden op hun facebookpagina en zeer benaderbaar. Hier één van de teksten:

Laat ze zelf vertrekken!

Wat zijn dat voor een mensen
in dit Hollandse moeras?
Met hun wetten en hun grenzen
om hun veels te groene gras

Ze kennen geen ellende
want ellende, dat zijn zij
Voor wie vlucht en aan komt rennen
maken zij geen plekkie vrij!

Laat ze zelf vertrekken – die de mensenrechten schenden
Laat ze zelf verrekken – met de hele bak ellende

Ja, ze weten toch zo goed
hoe een bange arme donder
dit land verlaten moet
voor hun eigen wereld orde

Rot maar op, ga maar retour,
anders sluiten we je op
want we geven echt geen moer
om je, we geven je wèl een schop!

Laat ze zelf vertrekken – die de mensenrechten schenden
Laat ze zelf verrekken – met de hele bak ellende

En wat is nou die moraal
waarmee ministers leuren?
Het is voor ons allemaal
Nou, dat is me toch terreur, hè?

Dus wij roepen ‘Laat ze blijven!’
want we zijn het meer dan zat
Ondervind maar aan den lijve
Zo een trap onder je gat!

Laat ze zelf vertrekken – die de mensenrechten schenden
Laat ze zelf verrekken – met de hele bak ellende

Gedichten Joke Kaviaar|

1ste klas cultuur


Een ei is geklutst vlug ondersteboven
ingepakt en teruggelegd naast een gracht
het broeden kan weer beginnen
een nest vol toekomstbloemen
Verlichting in groen plastic verpakt
Nieuwe ronde, nieuwe kansen?
Onontgonnen grond aan het volk
Teruggegeven luchtkastelen
De nieuwe dienstregeling gaat vandaag in
nu het massieve monster is gebroken
Niet rechtsgeldige verdoving werkt averechts
Een fraai verhaal op sterk water gezet
Een kloppende kater geeft zich over
Gewonnen met Zaanse tongval

Bij de onbewaakte spoorwegovergang
fluit een slapende conducteur de stad wakker
Dansen in de open lucht

Ondertussen:
Tussen clusterbommen op kromme assen
en hippe Hembrugyuppen kan deze stoptrein
weer gaan rijden langs de golfslag van de Zaan
Samenscholing beloond met mooie cijfers
Reizen richting een open einde

©Ellis van Atten & Jeroen van Leeuwen